Odkryj w sobie dziecko

- Kamil... - zagaduję 9-letniego kolegę Ani z Podebłocia, z którym ostatnio nasza córka
  nie rozstaje się na krok.
- Słyszałam, że urodziły Wam się prosiaczki...
- Tak - odpowiada Kamil.
- A myślisz, że mogłybyśmy je z Anią zobaczyć? - pytam pełna nadziei.
- Myślę, że tak. Zapytam tatę.

- A jak tam prosiaczki? Rosną? - pytam Kamila następnego dnia, gdy ten zbyt długo nie nawiązuje
  do wczorajszej rozmowy.
- Chyba tak.
- Chyba?
- Bo ja rzadko do nich zaglądam.
- Dlaczego? Przecież takie małe prosiaki muszą być słodkie. Ja bym co dzień obserwowała,
  jak rosną. W ogóle na wsi, w takim gospodarstwie jak Wasze, dzieje się dużo ciekawych rzeczy.
- Ja tam wolałbym mieszkać w mieście.
- W mieście jest hałas, kurz i korki. Ja marzę, żeby przenieść się na wieś.
- Jak by Pani 9 lat mieszkała na wsi, to też by się Pani znudziło! - kończy dyskusję Kamil, zanim       zdążę nawiązać do tych prosiaczków, które marzy mi się zobaczyć.

- Kamil, a pytałeś tatę, czy mogłybyśmy zobaczyć prosiaczki - pytam prosto z mostu kolejnego dnia.
- Tak. Możecie. Tylko teraz jacyś ludzie przyjechali. Musimy poczekać, aż pojadą.

Pojechali koło 21.00 i już prosiaków nie zobaczyłyśmy.

W końcu stwierdzam: raz kozie śmierć. Trudno, niech się śmieją. I pod pretekstem odprowadzenia Ani do Kamila, walę do jego mamy. Że trochę mi głupio tak prosić, bo to może dziwnie zabrzmieć.
Że zawracam głowę, ale ja mieszczuch jestem i nigdy małych prosiaczków nie widziałam
i czy ja bym mogła...
I oczywiście nie było żadnego problemu. Mama Kamila cichcem jednego na chwilę wyniosła,
a ja miałam radochę chyba większą od Ani.

Przy okazji córa została pochwalona, że choć miejskie dziecko, to nie boi się dotykać i trzymać zwierzaków. Co widać na zdjęciach poniżej.

Bo przez ostatnie dni na prosiakach się nie skończyło - doświadczenie z wiejskim inwentarzem rozszerzyłyśmy też o kozy i gołębie. A ja każdorazowo czułam taką spontaniczną radość, fascynację i  zwyczajny zachwyt, że prawdziwe okazuje się powiedzenie: w każdym z nas drzemie dziecko. Trzeba tylko znaleźć sposób, by je w sobie odkryć.

Świnka Babe jak z filmowego kadru. Prosiaczki sąsiadów mają 5 dni. 

Małe kózki są jeszcze nieufne, ale matka chętnie nawiązuje kontakt.

Małe gołąbki były tak ogrzane ciałem swoich matek, że aż parzyły w dłonie.